साजणा

जाऊ नको ना साजणा, शृंगार अर्धा सोडूनी

तुझ्या सोबतीची सवय साजणा, करते मला वेडावूनी

तू मला हवा हवासा वाटतो,  माझ्या मनाच्या जिवलगा
तुझा सहवास मला वेडावतो, माझ्या मनाच्या जिवलगा
तुझा स्पर्श हा साजणा, बेधुंद करतो सोडूनी
जाऊ नको ना..

तुझ्या बाहूपाशात मज घे ना, मनाच्या अगदी जवळी
तुझ्या नजरेत मज घे ना,  नयनांच्या अगदी जवळी
तुझ्या ओठांचा स्पर्श साजणा, कासावीस मज करूनी
जाऊ नको ना..

                             by --- विनोद गोविंद

मला एकदा मरून पहायचयं

मला एकदा मरून पहायचयं

मरणानंतरचं जग अनुभवायचयं

जगून थकलेल्या शरीराला 

मरणाच्या स्वाधीन करायचयं

मला एकदा..

म्हणतात मरण सगळे पाश सोडवतं

मला सर्व पाशातून मुक्त व्हायचयं

पाखरासारखं हलकं फुलकं व्हायचयं

मला एकदा..

सुख अन् दुःख या फे-यातल्या मला

कायमचं सोडवून टाकायचयं

सुख दुःख विरहित जग मला अनुभवायचयं

मला एकदा..

पाप अन् पुण्य याने घाबरलेल्या मनाला

मोकळा श्वास घेऊन द्यायचायं

एकदातरी निर्धास्त जगायचयं

मला एकदा..

                                 by -- विनोद गोविंद

स्त्री

कोण जास्त सुंदर असते, नुकतीच वयात आलेली मुलगी की परिपक्व युवती. निर्णय घेणे कठीण आहे. वयात आलेली मुलगी ही कळीसारखी असते,  नाजूक. परिपक्व युवती एका फुललेल्या फुलासारखी असते. सुंदरता दोघींमध्ये असते पण एकीकडे अल्लडपणा अन् दुसरीकडे परिरक्वता. एकीकडे कोवळेपणा अन् दुसरीकडे पूर्ण विकसित काया.

विधात्याने स्त्रीला सर्वगुणसंपन्न बनविले आहे. प्रत्येक स्त्रीची रुपे विविध असतात. प्रत्येक रुपात स्त्री सुंदरचं दिसते. पण वरील दोन रुपांची बात काही न्यारी आहे. याच रुपांमध्ये स्त्री सर्वात जास्त सुंदर दिसते. सौंदर्याने मुसमुसलेली असते.

सोळा ते पंचवीस वयातील स्त्री नाजूक, अल्लड, सुरेख पण थोडीशी अपरिपक्व असते. ह्याच वयात स्त्रियांची परिपक्वतेकडे हळूहळू वाटचाल सुरु होते. येथून पुढे मुलीचे युवतीकडे अन् युवतीचे परिपक्व स्त्रीमध्ये रुपांतरण होते. हाच काळ असतो एका कळीचे फुलामध्ये रुपांतर होण्याचा, अगदी हळूवारपणे. 

अनेकांनी म्हटलयं की स्त्रिया सर्वात जास्त खुललेल्या असतात त्या तिशीनंतर. इथे मिलाफ असतो सौंदर्याचा अन् परिपक्वतेचा. Beauty with brain. पण काही मोजक्याच स्त्रियांना हे उमगत असतं. बहुतांश या वयातील स्त्रिया गुरफटून गेलेल्या असतात, स्वत:ला हरवून बसलेल्या असतात. त्यांची अवस्था गंध शोधत बसलेल्या कस्तुरीमृगासारखी असते.

दुर्दैव हेच की आपण स्त्रीला एकतर शोभेची गोष्ट नाहीतर कामाची मशीन समजत असतो. काहीजण तिला देवत्व देतात पण त्या देवत्वाचा तिला काही उपयोग नसतो. स्त्री ही शक्ती असते. तिच्यात अफाट सामर्थ्य आहे. तिला बहरुन द्यायचं असतं, अगदी तिच्यामनाप्रमाणे. तरचं आपण स्त्रीचे खरं सौंदर्य अनभवू शकतो.

                                 

 by - विनोद गोविंद

सुंदरी

मी तुझा दिवाना, मनातून मस्ताना

तु माझी राणी, चल गाऊ प्रेमगाणी ||

तुझं नटणं मुरडणं, लाजेने लालीलाल होणं

गालावरची गोड खळी, मदनाची तू मदनवळी

नयन तुझे काळेभोर, करती शिकार हळूवार

मी तुझा दिवाना...

नाजूक साजूक कटी, सुंदर तुझी हनुवटी

गच्च भरदार उरोज, करती मला बेहोश

वा काय तुझे नितंब, शहारूनी टाकी सर्वांग

मी तुझा दिवाना..

ओठांची तुझ्या बात निराळी,  रसरसीत रसाळी

नाजूक कोमल काया,  त्यावर मदनाची छाया

ओलेती तू सुंदरी, येशील ना तू मजघरी

मी तुझा दिवाना..

                                  by - विनोद गोविंद

सुख

सुखामागे धावताना

कधी मी माझा विचारच केला नाही

फक्त मला सुख हवयं ह्या विचारात

कधी सोनेरी क्षण हरवले कळलेच नाही

मला सर्व काही मिळत गेलं

पण सुखाची अनुभूती कधी झाली नाही

कधी मला सुख मिळेल

हाच सदा विचार केला

आयुष्याअखेरी मला सुखाचं रहस्य उमगलं

सुख म्हणजे नक्की काय असतं हे समजलं

सुख म्हणजे मनाचे समाधान

मानलं तर सुख नाहीतर सदा दुःखी..

                                     by विनोद गोविंद