आभाळातून कधी येणार तू
मुसळधार कधी बरसणार तू
जमीन माही तहानलेली
माय माही आसूसलेली
डोळ्यातून आसवे वाहती
काळीज माहे थरथरती
तू असा कसा जुलमी झाला
माह्या लेकरांचा वैरी झाला
तुह्या काळजाला पाझर कधी फुटल्
आभाळातल कधी पाणी बरसल्
वाट पाहूनी माहा बाप गेला
जीवनाचा दोर तोडला
माय बापूडी हरुन गेली
अंथरुणात खिळून गेली
काय करू मी बापडा
उपाशी राहीला काळजाचा तुकडा
आभाळातून कधी येणार तू
मुसळधार कधी बरसणार तू
